Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ!!!


Καθόμουν στην καρέκλα μπροστά από το pc και σκεφτόμουν ποιο στον άνεμο να είναι το επόμενο μου θέμα. Και εκεί σκάει τηλέφωνο ενός ξαδέρφου μου ο οποίος μου ζήτησε τον παλιό το πρώτο Game Boy το γκρι το μεγάλο για τον μικρότερο του αδερφό. Και τότε σκάει και η φλασιά. Θα γράψω για να θυμίσω σε όλους όσους είναι από 25 χρονών και κάτω τα παιδικά τους χούγια.

FOLDER1 παιχνιδομηχανές:

Χωρίς πολλά γραφικά σε 3D καταστάσεις και δεν συμαζεύεται. Αλλά ποιος δεν κόλησε με το Super Mario στο Nintendo; Ποιος δεν κόλησε με το κυνήγι της πάπιας με ένα όπλο-χειριστήριο στο ATARI (ή για τους μεταγενέστερους Poly Station); Ποιος δεν κόλησε με το θρυλικό παιχνίδι με τους μποξέρ που φαίνονταν από πάνω και είχαν το σχήμα κάβουρα; Η αγωνία σου να ανοίξεις κάποια Χριστούγεννα το καινούργιο σου Sega Master System είχαν, στο θέμα των παιχνιδιών, την ίδια “γλύκα” που είχε το πρώτο φιλί στο θέμα των “νταλαβεριών”. Και τώρα θα πάω στον βασιλιά των παιχνιδομηχανών για τα 90ς. Το θρυλικό Game Boy. Πόσο εκστασιασμένος αισθάνθηκες όταν έπιασες στα χέρια σου αυτό το τεράστιο γκρι “πράγμα” 5 κιλών. Πάντως είμαι σίγουρος ότι τώρα που το διάβασες αυτό σκέφτηκες τη στιγμή που κόλλαγε η κασέτα και θεωρούσες πολύ προφανή λύση να τη βγάλεις και να φυσάς έπειτα σαν… Βαρδάρης στην πίσω πλευρά!!!

FOLDER2 ντύσιμο:

Θα ξεκινήσω από το απόλυτο must εκείνης της εποχής και δεν είναι άλλο από το “φουσκωτό” μπουφάν ή αλλιώς Flight. Αυτό το μπουφάν πήγαινε με όλα- ή το φορούσαμε τότε με όλα εμείς επειδή ήταν μόδα. Είτε φόραγες σωλήνα είτε την χαρακτηριστική φόρμα body talk σε εκείνο το ανεκδιήγητο κόκκινο χρώμα -ειδικά στην περιοχή των καμπανελιών - ήταν τραβηγμένη, προκειμένου να επιδειχθεί το “εμπόρευμα”.

Προφανώς και στον φάκελο ντυσίμο υπάρχουν και τα πατούμενα (παπούτσια).
Αν ήσουν ροκάς της εποχής φορούσες μπότες Wermacht ή Martins με σίδερο στη μύτη ή τουλάχιστον τα κλασσικά All Star. Αν ήσουν “και-καλάς”, φορούσες μποτάκια Ellesse και στην πιο αθλητική εκδοχή τα θρυλικά Stansmith. Αν ήσουν, δε, …καριόλα (κάθε σχολείο είχε τις δικές του ), φορούσες τα τρισάθλια τρίπατα, με τη σόλα που έμοιαζε φτιαγμένη από μπαμπού. Αν ήσουν, δε, “κολλημένος” με τα αθλητικά, σίγουρα θα είχες “σκάσει” κάποια μέρα, έχοντας στο φρύδι ύφος και στο πόδι το μαύρο Nike με το τεράστιο AIR στο πλάι.

Α, επίσης δεν ξέρω για σας αλλά εμένα στην περιοχή συνηθιζόταν να βάζουμε τις κάλτσες πίσω από τη γλώσσα των αθλητικών ιδιαίτερα παπουτσιών.

FOLDER3 (και τέλος) συμπληρώματα:

Εδώ πραγματικά υπάρχουν πάαααρα πολλά να αναφέρεις. Για αυτό θα πω τα πιο σοβαρά (βασικά θα πω αυτά που θυμάμαι). Από τα πλέον κλασικά, τα περίφημα δυναμιτάκια Minerva, που υπήρξαν λόγος “εκτόξευσης” εκατομμυρίων “γαμοσταυριδίων” από ποικίλων ειδών στόματα και ένας από τους λόγους δημιουργίας και βέβαια ύπαρξης μέχρι σήμερα των φράσεων “έκλασα μέντες”, “σου φυγε το σκατό απ τη κάλτσα” και άλλα τέτοια. Παρόμοια επιτυχία στην πρόκληση εκνευρισμού κατέκτησαν με το σπαθί τους οι περίφημες “μπουγελόφατσες”. Επίσης ποιος ξεχνάει το πιο άσχημο αξεσουάρ που είχαμε ποτέ. Τους “Ευχούληδες” με το γλειώδες μαλί που το έκανες ότι ήθελες. Τέλος είπα να κλείσω με μία και μόνο φράση. NOKIA 3210!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου